عاشق

عاشق پاییز شدنم جرم که نیست...
عاشق ریختن برگ ها گناه نیست که نیست...
عاشق سرد شدن   عاشق بارانم   عاشق یه آسمون بیستاره...
عاشق درخت خشک و بی بهاره عاشق درخت پیری که نداره هیچ پرنده روی شاخه های خشکش...
عاشق زمینی سردم...
عاشق غروبی دلگیر...
عاشق برگ های بیروح که شدن قرمزو زرد...
عاشق یه بوته که فقط خار داره گل نداره...
عاشق یه جاده تاریک و پرغم...
عاشق ابری که دلش تنگ شده میخواد بباره...
عاشق سکوت قبرستونی سردم...
عاشق سنگ نوشته روی قبرم...
عاشق دستی که افتاددیگه خستست خسته خسته...
عاشق چشمای بسته...
عاشق دل شکسته...
عاغشق تنی که سرده...
عاشق اونی که مرده...
عاشق بالشتی کهنه پرخیسه اشک اشکه...
عاشق پروانه ای که بالش شکسته داره جون میده نم نم...
عاشق کبوتری که زدن پرش شکسته...
من همه عاشق دردم...
من همه عاشق مردن...
عاشق بیکسی هامم...
عاشق تنهاییامم...
عاشق دیوانه هام...
عاشق خندیدناشون...
عاشق اون گریه هاشون...
خندشون زوری که نیست گریه شون فیلم که نیست  بی نیاز بینیاز راسته راست...
عاشق یه قبر خالی...
عاشق تموم شدن...
عاشق پایانم...
واسه مردن پرعشقم واسه رفتن پرپرواز...
من همه عاشق رفتن توی آن چاله تنگو سیاه به اسم قبر...